Ook een man kan soms persweeën hebben bij de geboorte van een nieuw idee. Dat zit ik mij op dit moment te bedenken. Ik schrijf dit op het vliegveld van Dresden in het voormalige Oost-Duitsland. Tijd genoeg om onze nieuwste aanschaf te overdenken, want er is een staking aan de gang. En we moeten nog een paar uur wachten voor we kunnen vertrekken. En misschien moeten we hier zelfs het nachtje overblijven. We hebben namelijk net een nieuwe drukpers bij KBA in Radebeul gekocht en niet zo’n kleintje ook. Het gaat om het formaat 1640 x 1220 mm. Daar hebben we er overigens al eentje van. Maar deze is nog geavanceerder qua techniek.
Dat wij nu nóg zo’n joekel van een pers kopen, doet menige grafische collega de wenkbrauwen flink fronsen. In Nederland is er een enorme overcapaciteit op het gebied van drukwerk. Dat geldt echter voornamelijk voor de kleinere formaten en voor de rotatieoffset – krantendruk in de volksmond. Als leveranciers van displays zitten wij daar precies tussenin. De nieuwe pers is sneller in te stellen en kent behoorlijk wat elektronische controlemogelijkheden. Dit betekent dat we minder papier nodig hebben om ‘in te schieten’. Dat laatste is de vakterm voor het aantal druks dat je nodig hebt om het werk op kleur te krijgen. Dat scheelt weer duur papier en daarom kunnen we nog beter concurreren. En dat blijft in deze tijd hard nodig.
Een pers als deze kost enkele miljoenen, dus voor we zo’n machinerie aanschaffen gaat er heel wat water door de Maas. Het is zelfs een familieaangelegenheid die regelmatig onder de middagmaaltijd waar we elkaar regelmatig in het bedrijf ontmoeten– en vaak ook daarbuiten - onderwerp van gesprek is. Als je tenslotte overgaat tot de aankoop hebben we al heel wat persweeën achter de rug. Ook bijna letterlijk. Op het moment van schrijven heb ik echter nog maar één ach en (pers)wee: hoe komen we hier weg?
Jan Hol
